Κυριακή 27 Φεβρουαρίου 2011

“Ασυμβίβαστες οικονομικές δραστηριότητες” – του Ανδρέα Γιαννακουδάκη, αν. καθηγητή Χημείας Α.Π.Θ.

kalaitzis


Από ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΡΙΟ ΜΕΤΑΛΛΕΥΤΙΚΩΝ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΩΝ

3 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Με τα όσα συμβαίνουν γύρω μας αλλά και στον τόπο μας, οι “Ασυμβίβαστες οικονομικές δραστηριότητες" είναι κοινός παρονομαστής και σε κοινή πλέον θέα όσων αποφάσισαν να "εκμεταλλευτούν" και με την ετυμολογική έννοια την περιοχή μας. Είναι γεγονός ότι εδώ βιώνουμε την πτώχευση και τον αποκλεισμό πριν γίνει πανελλαδικά. Όσο για τον Δήμο Δελφών έχουμε μετατραπεί σε "ένα κόσμο όμορφο αγγελικά πλασμένο". Αναρωτιέμαι γιατί στον όμαιμο Δήμο Δωρίδας τα πράγματα είναι πιο οργανωμένα και πιο αισιόδοξα. Οφείλεται στην ικανότητα του δημάρχου;

Ανώνυμος είπε...

ΦΕΚ 24 22/2/2011
ΕΡΓΑ ΚΑΙ ΗΜΕΡΕΣ ΤΗΣ ΚΑΣ ΜΠΙΡΜΠΙΛΗ!

Ανώνυμος είπε...

Δυο παράμετροι ευθύνονται για την αποτελεσματικότητα του Δημάρχου, οι ικανότητές του και η θέλησή του. Όπως και να είναι, η εποχή που έρχεται θα αποκαλύψει την αλήθεια (ή θα ξεβρακώσει την αλήθεια αν βρισκόμαστε σε επίπεδα αίσχους και ντροπής). Αν ο Κος Φουσέκης δεν επικαλεστεί νοητική στέρηση, ο απολογισμός αυτής της θητείας θα τον χαρακτηρίσει οριστικά και αμετάκλητα. Είτε αποδειχτεί ένας σύγχρονος πολιτικός που όσα του καταλογίζονται μέχρι σήμερα αφορούν την διατήρηση ισορροπιών sto παρελθόν, την εποχή που οι κάτοικοι του Νομού κοιμόντουσαν και έκαναν κουμάντο οι Εταιρίες, είτε αποδειχτεί ότι ήταν απλά ένας ακόμα μισθοφόρος που εξυπηρέτησε τους Ελληνόφωνους κατακτητές να θάψουν τους Δελφούς και τη Φωκίδα. Δεν θα υπάρχουν περιθώρια δικαιολογιών.
Κάτι που πρέπει όμως να σκεφτούμε πολύ σοβαρά, είναι ο ρόλος του Δημοτικού Συμβουλίου. Αν δεν κάνω λάθος, ο Δήμαρχος δεν έχει ούτε κάν ψήφο. Άν οι Δημοτικοί Σύμβουλοι είναι ζώα που τον έχουν για τσοπάνη, τότε και κουμάντο θα κάνει και σε αυτούς θα τα ρίξει στο τέλος. Εμάς όμως μας ενδιαφέρει να μπορέσουμε να ζήσουμε στον τόπο μας και να αποτρέψουμε κάθε ρεμάλι απο το να τον καταστρέψει για να γεμίσει η τσέπη του αφεντικών του λεφτά . Κακός ο Καλλικράτης αλλά δίνει πολλές δυνατότητες και στους αιρετούς και στους πολίτες.
Μήπως να σκεφτόμαστε σιγά σιγά να αρχίσουμε να ρωτάμε κάθε Σύμβουλο , τοπικό ή κεντρικό για όλα αυτά που γίνονται, όπου τους βρίσκουμε κάθε μέρα;
Μήπως να αρχίσουμε να απαιτούμε να δράσουν ή να παραιτηθούν;
Η εξαθλίωση έρχεται και θα οδηγήσει πολλούς πέρα και από τα άκρα. Μήπως να τους φοβίσουμε με το φτύσιμο, μήπως γλυτώσουν το ξύλο; Για το καλό τους.