Παρασκευή 29 Οκτωβρίου 2010

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 6: ΤΑ «ΣΕΣΗΜΑΣΜΕΝΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΑ», Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΗΣ ΑΠΑΤΗΣ

Όπως  είπαμε σε προηγούμενο κεφάλαιο , ακόμη και η Ευρωπαϊκή Πρωτοβουλία Verheugen  και η Ελληνική καμπάνια ΓΥΡΩ ΓΥΡΩ ΟΛΑ (αναλυτική αναφορά στο Κεφάλαιο 7), δεν μπόρεσαν να βρουν ένα λογικό επιχείρημα για την  ύπαρξη τους ως καμπάνιες ενημέρωσης για κάτι καινούριο. Είτε ο τσοπάνος στο βουνό-παράδεισο ( που η «Εταιρεία» θέλει να κάνει κόλαση) είτε η Ευρωπαϊκή Ένωση ως υπηρέτης οικονομικών συμφερόντων, προσπαθούν να πείσουν ύπουλα το υποσυνείδητο μας για δυο πράγματα. Να μην αντιδρούμε στις εξορύξεις  ορυκτών γιατί χωρίς ορυκτά δεν μπορούμε να ζήσουμε και χωρίς  εξορύξεις δεν θα έχουμε δουλειά.
Καλά όμως ο τσοπάνος, Αυτός είναι πονηρός και η «Εταιρεία» του έταξε ότι θα του πληρώνει τα σανό για τα πρόβατα και αυτός αντί να κρυώνει στα λιβάδια του βουνού θα κάθεται στο μαντρί δίπλα στο τζάκι. Δεν του φτάνει να σκεφτεί  ότι όταν η «Εταιρεία» τελειώσει, ούτε σανό θα του ξαναπληρώσει , ούτε τα λιβάδια θα ξαναχορταριάσουν . Αυτός «δεν ξέρει γράμματα» και τα επιχειρήματα του φαίνονται δυνατά, τον πείθουν κιόλας και τα λέει και αυτός.
Καλά οι υπηρέτες της  Ευρωπαϊκής Ένωσης . Καταλαβαίνουν δεν καταλαβαίνουν , ο μισθός είναι τεράστιος για τα δεδομένα ενός κοινού ανθρώπου.
Εμείς οι υπόλοιποι τι να καταλάβουμε από τα τυφλά επιχειρήματα  υπέρ των εξορύξεων;
 
ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑ 1Ο ( το πιο ευτελές)
«Δεν πρέπει να λέμε τίποτα για την «Εταιρεία» γιατί τις δύσκολες εποχές (π.χ. μετά τον εμφύλιο στην Ελλάδα) αν δεν ήταν αυτοί  τι θα κάναμε;» ή κάπως έτσι. 
 
Με αυτό το επιχείρημα ο «καλλιτέχνης» που το εμπνεύστηκε απευθύνεται στο φιλότιμο του Έλληνα και στην αισθηματική ευφυΐα του αλλά και κάπου στο βάθος προσπαθεί να διεγείρει μια υποσυνείδητη ανασφάλεια; Εάν ξανάρθουν δύσκολες εποχές; Τα αντεπιχειρήματα είναι πολλά.
1.1.         Αν ξανάρθουν δύσκολες εποχές και κινδυνέψουμε να πεθάνουμε από την πείνα , τα κοιτάσματα των ορυκτών θα είναι ακόμη εκεί και οι  «Εταιρείες κοράκια πτωμάτων» θα είναι πάντα διαθέσιμες. Είναι εγγυημένο ότι τα κοιτάσματα των ορυκτών δεν  φεύγουν αν δεν τα εξορύξεις. Αν δεν μπορέσουμε να ζήσουμε από τα λιβάδια, τα νερά και τα δάση που έζησαν χιλιάδες χρόνια οι πρόγονοί μας, τότε, όταν και αν έρθει η δύσκολη εποχή , τα καταστρέφουμε και ζούμε από την εξόρυξη των ορυκτών. Μπορεί άλλωστε εμείς να είμαστε οι τεμπέληδες ή οι άχρηστοι και να μην μπορούμε να ζήσουμε από τα δάση και τα βουνά και τα παιδιά μας να είναι ικανά και εργατικά . Η καταστροφή δεν αναστρέφεται.
1.2.         Ποιος πρέπει να ευγνωμονεί τον άλλο , ο μαγαζάτορας που πουλάει παπούτσια  τον πελάτη που τα αγοράζει ή ο πελάτης που δίνει τα λεφτά του για να αγοράσει ένα ζευγάρι παπούτσια του μαγαζάτορα; Ο κοινός νους λέει ότι η συνεργασία αυτή είναι «επί ίσοις όροις» και ελεύθερη επιλογής. Μόνο υποτακτικότητα ,δουλοπρέπεια ή εξαναγκασμός θα έκαναν τον πελάτη να δίνει τα λεφτά του για τρύπια παπούτσια ή τον μαγαζάτορα να δίνει παπούτσια για λιγότερα λεφτά από ότι τα αγόρασε . Σίγουρα κάτι τέτοιο , δεν είναι λογικό να συμβεί επειδή πέρυσι έκαναν μια καλή συναλλαγή και έμειναν και οι δυο ευχαριστημένοι.
Με την ίδια απλή λογική ,όσο ευγνωμοσύνη χρωστάνε οι κάτοικοι μιας φτωχής κάποτε περιοχής σε μια Εταιρεία που κάποτε έδωσε θέσεις εργασίας, άλλη τόση ευγνωμοσύνη χρωστάει η Εταιρία που βρήκε εργαζόμενους και κοιτάσματα να εξορύξει και να βγάλει κέρδη. Έτσι ,όπως η Εταιρεία  απολύει εργαζομένους όταν περισσεύουν έτσι και μια τοπική κοινωνία διώχνει ή περιορίζει μια Εταιρεία όταν η συναλλαγή είναι ασύμφορη.
Επιπλέον αυτού , όταν αποδεικνύεται ότι μια «Εταιρεία» κατέστρεφε  για χρόνια την γη της Τοπικής Κοινωνίας και έκλεβε θέσεις εργασίας από αυτή μη κάνοντας ότι υποχρεωνόταν να κάνει από τους Νόμους (και ταυτόχρονα υπερηφανευόταν για τα τεράστια κέρδη της) ,τότε η «Εταιρεία» είναι ένας κοινός κλέφτης και χρωστάει αποζημίωση στην τοπική κοινωνία. Σε περιπτώσεις  όπου η δραστηριότητα εξόρυξης έγινε ξέπλυμα κεφαλαίων από Εμπόριο Ναρκωτικών και Όπλων, όπως στη Φωκίδα από τους Αφούς Ηλιόπουλους, τότε κάθε αναφορά σε ευγνωμοσύνη  είναι απαράδεκτη από κάθε άποψη.
Όπως και να το δούμε η αναφορά σε ευγνωμοσύνη για το παρελθόν οφείλεται σε απλή προπαγάνδα χειραγώγησης της κοινής γνώμης με στόχο την προστασία των οικονομικών συμφερόντων της «Εταιρείας».

ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑ 2Ο
«ΠΩΣ ΘΑ ΖΗΣΟΥΜΕ ΧΩΡΙΣ ΟΡΥΚΤΑ, ΧΩΡΙΣ ΜΕΤΑΛΛΑ;» Όχι για οικονομικούς λόγους αλλά σαν ηθικό « χρέος»  στο κόσμο.
 
Πράγματι τα ορυκτά και τα μέταλλα μας χρειάζονται  σε πολλά πράγματα. Η ερώτηση όμως είναι ελλιπέστατη   και αόριστη σε βαθμό απάτης .
2.1.         Τα  ίδια ορυκτά υπάρχουν σε πολλές περιοχές του κόσμου. Ο βωξίτης π.χ. στην Αυστραλία, εξορύσσεται από περιοχές πολύ χαμηλής βιοποικιλότητας  (σε σύγκριση με της Φωκίδας ), ακατοίκητες από ανθρώπους σε απόσταση εκατοντάδων χιλιομέτρων και η καταστροφή εκεί αφορά ένα πολύ μικρό τμήμα μιας τεράστιας ομοιόμορφης έκτασης πολλαπλάσιας σε επιφάνεια , από ότι όλη η Ελλάδα . Η Ελλάδα παράγει το 1% της Παγκόσμιας ανάγκης σε βωξίτη . Μόνο ηλίθιοι Έλληνες θα ήθελαν  να θυσιάσουν βουνοκορφές της Ελλάδας που κάθε μια της είναι μοναδική , με τον φόβο μην ξεμείνει ο κόσμος από αλουμίνιο! Ο μόνος λόγος για να το υποστηρίξει αυτό κάποιος είναι γιατί αποσκοπεί σε προσωπικό οικονομικό όφελος και δεν τον ενδιαφέρει τίποτα άλλο.
2.2  Στις αρχές  του 2010, μάθαμε από τις ειδήσεις ότι στο Ντουμπάι κατασκευάστηκε το ψηλότερο κτίριο του κόσμου 818 μέτρα ύψος!! Στην έρημο, σε τεράστια διαθέσιμη οριζόντια επιφάνεια εδάφους , όπου  θα μπορούσε άνετα όλο το κτίριο ( σε χώρους) να κατασκευαστεί σε οριζόντια ανάπτυξη σε έναν όροφο. Στην περίπτωση του ενός ορόφου, θα χρειάζονταν πολύ πολύ λιγότερα από τα μισά απ’ όλα τα μέταλλα και ορυκτά που χρησιμοποιήθηκαν για το κτίριο των 818 μέτρων ύψους. Οι πρίγκιπες όμως του Ντουμπάι το είπαν ξεκάθαρα, το έκαναν για λόγους γοήτρου . Εμείς εδώ στην Ελλάδα θα θυσιάσουμε τον τόπο μας για να σώσουμε το γόητρο του Ντουμπάι;; Όχι φυσικά. Και πάλι ο λόγος είναι μόνο για το οικονομικό κέρδος κάποιων  και τίποτα άλλο.
2.3  Πόσα πράγματα μεταλλικά , που καταναλώνουμε καθημερινά είναι σημαντικότερα από την άθικτη  φύση, το παρθένο δάσος , την καθαρή θάλασσα; Μήπως τα κουτάκια από τα αναψυκτικά; Όλα αυτά τα προϊόντα είναι άκρως ανθυγιεινά μέχρι και καταστροφικά για την υγεία μας . Ο λόγος ύπαρξής τους είναι μόνο οικονομικός . Μήπως υπάρχει λόγος το μέταλλο των νέων αυτοκινήτων να παλιώνει στα 5 το πολύ 10 χρόνια και να θέλουμε άλλο; Όχι φυσικά. Το μέταλλο δεν παλιώνει. Η κατασκευή γίνεται προμελετημένα έτσι ώστε το αυτοκίνητο να χαλάει γρήγορα, να πετιέται και να θέλουμε νέο κάθε 5 ή 10 χρόνια . Ταχύτητες πάνω από 130km απαγορεύονται , υπερμεγέθη αυτοκίνητα και μηχανές φτιάχνονται μόνο και μόνο για την καταναλωτική μανία των αγοραστών και το οικονομικό συμφέρον των εργοστασίων αυτοκινήτων. Μήπως τα κοντάρια από σκούπες δεν φτιάχνονται και από καλάμι μπαμπού και τα κουφώματα των σπιτιών δεν φτιάχνονται από ξύλο; Σε όλες τις περιπτώσεις θα κόστιζε σε όλους μας κάτι παραπάνω και τίποτε άλλο. Τίποτα που να συγκρίνεται με την καταστροφή της μέχρι σήμερα επιλογής μας. Και πάλι ο λόγος για να καταστρέψουμε μπορεί να είναι η υπερκαταναλωτική μας μανία για ορυκτά και μέταλλα ,αλλά κατά βάση και πάλι εμείς είμαστε τα θύματα. Αυτή μας η επιλογή «συμπτωματικά»,συμπίπτει με τα πολυαναφερόμενα  οικονομικά συμφέροντα κάποιων λίγων .
2.4  Στις 13-1-2010, σε επίσημη σχετική Ημερίδα του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος , ο Γενικός Διευθυντής του Συνδέσμου Μεταλλευτικών Επιχειρήσεων (ΣΜΕ)  Χρήστος Καβαλόπουλος παραδέχτηκε ότι «Είναι γεγονός ότι αν όχι τα παιδιά μας , τα εγγόνια μας θα βλέπουν τις πρώτες ύλες με το κιάλι και τότε όλοι θα στραφούν στην ανακύκλωση» .  Όλοι γνωρίζουμε ότι εδώ και χρόνια πολλοί αθίγγανοι έγιναν οργανωμένα  συλλέκτες παλιών μεταλλικών αντικειμένων  (ο παλιατζής) και το «κάλεσμα» από την ντουντούκα  έχει γραφτεί σε CD για να μην βραχνιάσει ο οδηγός και η φωνή είναι η ίδια σε όλη την Ελλάδα. Η ανακύκλωση έχει οργανωθεί πια με κύριο αγοραστή την Κίνα. Η Κίνα , το ¼ του παγκόσμιου πληθυσμού αναπτύσσεται με φρενήρεις ρυθμούς και απορροφά όσο μέταλλο και ορυκτό είναι διαθέσιμο στις αγορές, απ’ όπου και να προέρχεται . Εμείς στην μικρή Ελλάδα τι κάνουμε; Δεχόμαστε να θυσιάσουμε τη γη μας για να μην γίνει η ανακύκλωση κύρια πηγή ορυκτών και μετάλλων , μια γενιά νωρίτερα ή για να μην ανακοπεί ο ρυθμός ανάπτυξης της  Κίνας . Όχι φυσικά. Και πάλι ο λόγος είναι ο γνωστός και εμείς όλοι οι ηλίθιοι.

ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑ 3Ο
«ΟΙ ΕΞΟΡΥΞΕΙΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΕΙΝΑΙ ΘΕΜΑ ΕΘΝΙΚΟΥ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΟΣ»
 
Το επιχείρημα αυτό, εκτός από σαθρό είναι και προσβλητικό για την ίδια την έννοια του Εθνικού Συμφέροντος. Αυτό δεν εκπλήσσει φυσικά μιας και τα οικονομικά συμφέροντα που εξυπηρετούνται από την ύπαρξη και λειτουργία των «Εταιρειών» εξόρυξης, ταυτίζονται πολλές φορές με οικονομικά συμφέροντα εγκληματικών οργανώσεων που περιφρονούν εκ πεποιθήσεως κάθε αξία όπως η ανθρώπινη ζωή, περιβάλλον , πατρίδα κ.λ.π. Το θλιβερό όμως είναι ότι το Κράτος και οι Θεσμοί που θα έπρεπε να προστατεύουν τέτοιες έννοιες και να εποπτεύουν αυστηρά τη κατάχρησή και προσβολή τους  από επίσημους εκπροσώπους τους, φορείς  και επιχειρήσεις, αδιαφορεί ή και «αλληθωρίζει» όταν οι «Εταιρείες» την καταχρώνται εξευτελίζοντας την.
3.1            Εθνικό Συμφέρον (εκτός οικονομικού) θα ήταν οι εξορύξεις για την Ελλάδα, εάν είχε πολεμική ή βαριά βιομηχανία που προμήθευε άλλες χώρες με όπλα ή ανάλογα προϊόντα δίνοντάς της διπλωματικά προτεραιότητα  στο  παγκόσμιο παιχνίδι της αυτοκυριαρχίας. Η Ελλάδα δεν έχει τέτοιες βιομηχανίες και κάποιες που έχει όπως ΕΒΟ, ΕΑΒ, ΠΥΡΚΑΛ κ.λ.π αφενός μεν δεν χρειάζονται τόσα μέταλλα ώστε να μην μπορούν να τα προμηθευτούν από την παγκόσμια αγορά  ή την ανακύκλωση, αφετέρου δε ,έχουν υποστεί τέτοιο πόλεμο υποβάθμισης από ηθελημένη ή μη κακή λειτουργία του ίδιου του Κράτους , που είναι τουλάχιστον υποκρισία να υποστηρίζει κάποιος ότι γι αυτό πρέπει να θυσιάσουμε με καταστροφή ή και μόλυνση έστω και ένα στρέμμα Ελληνικής γής. Άλλωστε τα κοιτάσματα των ορυκτών θα είναι πάντα εκεί για περιπτώσεις  εκτάκτου ανάγκης.
3.2           Εθνικό Συμφέρον (εκτός οικονομικού) θα ήταν οι εξορύξεις για την Ελλάδα , εάν κάποιες «Μεγάλες Δυνάμεις» του παγκόσμιου παιχνιδιού κυριαρχίας χρειαζόντουσαν οπωσδήποτε  την Ελληνική παραγωγή κάποιου ορυκτού, προκειμένου να διατηρηθούν «Μεγάλες». Αυτό να μας έδινε ένα ισχυρό  «Διπλωματικό χαρτί» στην υποστήριξη των Εθνικών μας Συμφερόντων καθιστώντας τις «Μεγάλες Δυνάμεις»  σταθερούς πιστούς συμμάχους μας.
Εξόρυξη τέτοιων ορυκτών δεν υπάρχει στην Ελλάδα .Εάν υπάρχει γίνεται παράνομα, με την βιτρίνα άλλων απλών ορυκτών και τα χρήματα εισπράττονται «Μαύρα» και αποικιοκρατικά από τους εμπλεκομένους αφήνοντας  για το Εθνικό συμφέρον της Ελλάδας την κατεστραμμένη γη.
Όπως και να είναι όμως, ποτέ και κανένας Έλληνας δεν έχει καταλάβει ότι έχουμε έστω και μια «Μεγάλη Δύναμη» σύμμαχο  τις τελευταίες δεκαετίες. Ίσως δε να μην βρούμε πουθενά στη νεότερη ιστορία της Ελλάδας ένα πραγματικό Σύμμαχο. Αντιθέτως τα Ελληνικά Εθνικά Συμφέροντα συνεχώς βάλλονται, καταγράφουν απώλειες και η Εθνική υπόσταση της Ελλάδας φθίνει. Οι όποιοι αυτοαποκαλούμενοι  «Σύμμαχοι» μας, μόνο εχθρικά επιτεύγματα έχουν να παρουσιάσουν στα Εθνικά μας Συμφέροντα.
 
3.3   Οικονομικό Εθνικό Συμφέρον.
Οποιαδήποτε παραγωγική δραστηριότητα συμβάλει οικονομικά  στο Εθνικό Συμφέρον με την συμβολή της μέσω των θέσεων εργασίας (των μισθοδοσιών) και του τζίρου που δημιουργείται στα περιφερειακά βοηθητικά ελεύθερα επαγγέλματα και με την άμεση και έμμεση απόδοση φόρων και αποζημιώσεων. Μια εξίσου ,όμως, σοβαρή παράμετρος  είναι ,το πιο είναι το Εθνικό αντίτιμο.
Α)    ‘Άμεσο κέρδος για το Κράτος. Τι πληρώνει μια εταιρεία εξόρυξης ορυκτών μετάλλων στο κράτος για τα μεταλλευτικά  δικαιώματα;  Η άμεση καταστροφή του περιβάλλοντος (φυσικά τοπία, δάση, θάλασσα κ.λ.π)  και η μόλυνση του περιβάλλοντος  με τοξικά βαρέα μέταλλα ή άλλες ισχυρά τοξικές χημικές ουσίες που χρησιμοποιούνται  στην επεξεργασία των ορυκτών , θα έπρεπε  να έχουν θεωρητικά  κάποιο προσδιορισμό ως αντίτιμο . Η Ελληνική Γη  είναι συγκεκριμένης έκτασης. Πόσο κοστολογούμε  την καταστροφή της ανά στρέμμα;
Η πρώτη αντίδραση Αρμοδίων οποιασδήποτε Κυβέρνησης  της νεότερης εποχής στην Ελλάδα είναι πάντα υπερπατριωτική. « Η  Ελληνική γη  είναι ανεκτίμητης αξίας» Αν σκεφτούμε λίγο πιο ελεύθερα, σε τόσες Εθνικές Εορτές  κάθε χρόνο , οι Αρμόδιοι αυτοί , καταθέτουν  παρουσία πολιτών και μαθητών στεφάνια στους τάφους των Ηρώων μας που έδωσαν τη ζωή τους για τη Γη  αυτή. Ταυτόχρονα όμως, τα ίδια πρόσωπα εξυπηρετούσαν και εξυπηρετούν έως σήμερα τις «Εταιρείες» που καταστρέφουν  την αυτή την Γη , καταγράφουν υπερκέρδη  και κανένας δεν ξέρει τι οικονομικό αντάλλαγμα  δίνουν στο Ελληνικό Κράτος για τα δικαιώματα καταστροφής.
Σε διάφορες κατά καιρούς πρόχειρες προσεγγίσεις του θέματος σε Ημερίδες ,Συνέδρια, Ομιλίες κ.λ.π. ακούγονται πολλά γενικά  και διάφορα. Μια εκδοχή λέει ότι οι «Εταιρίες» πληρώνουν στο Κράτος το 2% επί του τζίρου τους. Αυτό αφορά όμως σύμφωνα με την γνωστή Νομοθεσία μόνο τα λατομεία αδρανών (άμμος, χαλίκι κ.λ.π.) και κανείς δεν υποδεικνύει την Νομοθεσία που μιλά για εξόρυξη ορυκτών .Παρά τις τεράστιες και επαναλαμβανόμενες προσπάθειες επίσημων Οργανώσεων δεν έχει καταστεί  δυνατόν να προσδιοριστεί  πόσο κοστίζει  η καταστροφή ενός στρέμματος Ελληνικής Γης.                              ΟΙ ΕΞΟΡΥΚΤΙΚΕΣ ΕΤΑΙΡΙΕΣ ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΟΥΝ ΤΙΠΟΤΑ ΓΙΑ ΤΑ ΜΕΤΑΛΛΕΥΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ. Η εκδοχή αυτή από μόνη της είναι ντροπή για το Κράτος και τις Κυβερνήσεις . Εάν δεν ευσταθούσε, θα είχε διαψευστεί.
Β)      Οι φόροι που αποδίδει στο κράτος μια «Εταιρία» είναι άλλη μία αμαρτωλή ιστορία. Έρευνα που έγινε το 2010 στα Λογιστικά στοιχεία της « Ελληνικός Χρυσός» στην Χαλκιδική ,από το ΜΕΤΑΛΛΕΥΤΙΚΟ ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΡΙΟ ,απέδειξε ότι στα πέντε τελευταία χρόνια η Εταιρία έχει αποδώσει μόνο μια φορά κάποιους φόρους. Στα δημοσιευμένα λογιστικά  στοιχεία έχει εντοπιστεί μια κατηγορία «Ανόργανα» έξοδα, που κανείς δεν γνωρίζει τι ακριβώς αφορούν αλλά συμβάλουν καθοριστικά στην μη απόδοση φόρων.
 Κάτι από το ότι οι περισσότερες «Εταιρίες» είναι πολυεθνικές και έχουν περιθώρια να παρουσιάζουν όπου θέλουν και όποτε θέλουν πολλά από τα έξοδά τους ,κάτι το φορολογικό απόρρητο που δύσκολα μπορεί κάποιος να βρεί την αλήθεια για τα «Ανόργανα» έξοδα (που μηδενίζουν εύκολα τους φόρους), κάτι η «Λογιστική» επιστήμη και η φορολογική ασυλία που εξασφαλίζεις εύκολα σε διεφθαρμένα Κράτη ,το αποτέλεσμα στην Ελλάδα μπορεί ο καθένας να το εκτιμήσει (μιας και κανένας Επίσημος Φορέας δεν μας το λέει).
 Όπως και να έχει αυτή η παραγωγική δραστηριότητα σε κάθε μορφή της που μετατρέπει Ελληνική Γη σε Σεληνιακό Τοπίο και μολύνει με τοξικά Ελληνικά εδάφη, θάλασσες και υδροφόρους ορίζοντες εμπεριέχει σαφώς  αντιπατριωτισμό και όσοι το δέχονται αυτό δεν διαφέρουν σε τίποτα από τον «πονηρό βλάχο» γιο που περνά καλά σήμερα σφάζοντας και πουλώντας σε κρέας το κοπάδι  που κληρονόμησε πρόσφατα  και το οποίο έθρεψε με το γάλα και το μαλλί του γενιές προγόνων  του. Το Αύριο είναι πάντα πολύ κοντά.
Γ)    Οι εξορύξεις των «Εταιρειών» προσφέρουν θέσεις εργασίας άρα και μισθούς  οι οποίοι ξοδεύονται  και γίνονται  και αυτοί φόροι , ΑΕΠ  κ.λ.π. .Θα ήταν λοιπόν εύλογο να πει κάποιος  ότι αν σε ένα τόπο δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι άλλο,  οι εξορύξεις των «Εταιρειών» δίνει  λύση στο να συμβάλλει και αυτός ο τόπος στην Εθνική Οικονομία. Λίγα συγκεκριμένα στοιχεία από τη σημερινή  πραγματικότητα απαντούν σε κάθε σχετική απορία.
1.             Τα κοιτάσματα ορυκτών  στην Ελλάδα βρίσκονται σε περιοχές  που αποτελούν  το ένα τρίτο του ομορφότερου τμήματος της Ελληνικής Γης .
2.             Το ομορφότερο τμήμα της Ελληνικής Γης , είναι παρθένα φύση , τόπος σον οποίο αναπτύσσεται η μοναδική βιοποικιλότητα  των πάνω από 1200 ειδών  που ζουν μόνο στην Ελλάδα ( με μέσο όρο στις άλλες χώρες τα 30 είδη)
3.             Η βιοποικιλότητα της Ελλάδας αφορά τεράστια ποικιλία φυτών με αναγνωρισμένες ενεργητικές ιδιότητες  για τον άνθρωπο  και σε όποιο μέρος της Ελλάδας έχει αναπτυχθεί η εκμετάλλευσή τους , η υψηλή οικονομική απόδοση και οι εξαγωγές σε όλο τον κόσμο είναι πραγματικότητα.
4.             Η Ελλάδα για αυτό το ένα τρίτο των εδαφών της για τις θάλασσες της και το κλίμα αποτελεί τον ,εδώ και τουλάχιστον είκοσι χρόνια, επίσημα προσχεδιασμένο τουριστικό προορισμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Έως σήμερα στην Ελλάδα , έχουν αναπτυχθεί  τουριστικά περιοχές πολύ υποδεέστερες  αυτού του ενός τρίτου .
Πολύ εύκολα αποδεικνύεται, με χρήση μόνο της αριθμητικής ,οτι εάν το Ελληνικό Κράτος αποφάσιζε Οργανωμένα και Μελετημένα να θυσιάσει αυτό το ένα τρίτο της ομορφότερης Ελληνικής Γης, το όφελος από τον τουρισμό θα ήταν σε όλες τις διαστάσεις σαφώς ,μεγαλύτερο . Και το οικονομικό όφελος από τους τζίρους κατασκευής υποδομών θα ήταν ίδιας τάξης  μεγέθους με τις εξορύξεις και ο τουρισμός θα είχε απόδοση σε βάθος χρόνου (όσο υπάρχουν άνθρωποι θα υπάρχει τουρισμός) σε αντίθεση με το πεπερασμένο βραχυπρόθεσμα όφελος των εξορύξεων .Το σημαντικότερο  που θα έπρεπε να αρκεί από μόνο του, η περιβαλλοντική καταστροφή από την κατασκευή των τουριστικών υποδομών στην επιφάνεια του εδάφους  είναι ασήμαντη σε σύγκριση με το αποτέλεσμα  των ασύδοτων εξορύξεων και η επιβάρυνση του περιβάλλοντος με τοξικά στοιχεία από τον τουρισμό είναι ανύπαρκτη. Ακόμα λοιπόν και εάν αποφασίζαμε  λοιπόν ότι για να ζήσουμε εμείς οι Νεοέλληνες ,είναι απαραίτητη η καταστροφή Ελληνικής γής , οι εξορύξεις των «Εταιριών» θα έπρεπε να είναι η τελευταία επιλογή μας.
Το παραμύθι ότι η ζήτηση ορυκτών είναι σίγουρη ενώ ο τουρισμός είναι αβέβαιος  έχει τελειώσει . Όπως δημιουργείται  κατά καιρούς  μείωση της  ζήτησης των ορυκτών , οπότε οι «Εταιρείες» κάνουν απολύσεις στους υπεράριθμους, έτσι συμβαίνει και με τον τουρισμό.
Μόνο που  στον τουρισμό , η Ελλάδα έχει μεγάλο συγκριτικό πλεονέκτημα έναντι πολλών ανταγωνιστών της. Το 2010 της παγκόσμιας κρίσης και της Ελληνικής υπερκρίσης, η Ρόδος , η Κως και όποιες άλλες περιοχές της Ελλάδας κινήθηκαν διαφημιστικά αυτόνομα , χωρίς να περιμένουν τίποτα από το παρακμασμένο Ελληνικό Κράτος και είχαν αύξηση του τουρισμού πάνω από 10% σε σύγκριση με το 2009.
Αντίθετα στις εξορύξεις δεν έχουμε κανένα αξιοπρεπές συγκριτικό πλεονέκτημα . Ότι ορυκτά υπάρχουν εδώ , υπάρχουν και σε πολλές άλλες περιοχές της γης . Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις, το Ελληνικό πλεονέκτημα είναι ότι εδώ επιτρέπουμε την καταστροφή της Γης μας από τις «Εταιρείες» οι οποίες εργάζονται με μηδενικό περιβαλλοντικό κόστος .
Έτσι αυτοί που ο «περήφανος και με ιστορία πολιτισμού» Ελληνικός λαός αποκαλεί «Βάρβαρους», αγοράζουν με τα λεφτά τους τα μέταλλα και τα ορυκτά της Ελλάδας και επιλέγουν σαφέστατα να μην καταστρέφουν τη δική τους Γη. Το ποιος λαός είναι στην πραγματικότητα πολιτισμένος και ποιος βάρβαρος προκύπτει από μόνο του, προς μεγάλη Εθνική ντροπή μας  και  στο όνομα του ξευτελισμένου «Εθνικού Συμφέροντος» 
Οι σημερινές επιλογές των Κυβερνήσεών μας, σαφέστατα και δεν οφείλονται σε υπολογισμούς του Βέλτιστου Εθνικού Συμφέροντος, αλλά στην «τέχνη» της Διαφθοράς και στις «Εταιρίες» που κατέχουν καλά την «τέχνη»  αυτή.
5.             «Συμπτωματικά», σε όλες τις περιοχές της Ελλάδας που υπάρχουν «Εταιρείες» εν δράση ή ελκυστικά κοιτάσματα με «Εταιρείες κοράκια» να πηγαινοέρχονται μέχρι να «πέσουν στο πτώμα», καμία άλλη παραγωγική δραστηριότητα δεν έχει αναπτυχθεί. Τα κοινωνικά , πολιτικά , κομματικά κ.λπ. ευρήματα που ευθύνονται για αυτή την κατάσταση , «συμπτωματικά» και πάλι σε όλες τις περιπτώσεις έχουν «άρωμα Εταιρείας» .
Σε κάθε περίπτωση λοιπόν , η επίκληση από οποιονδήποτε του επιχειρήματος περί Εθνικού Συμφέροντος  για την υποστήριξη της δράσης «Εταιρειών» εξόρυξης εμπεριέχει την απάτη, την κοροϊδία , την παραπληροφόρηση που προκύπτει από την αγνόηση όλων των προαναφερομένων. Εάν το Εθνικό Οικονομικό Συμφέρον ήταν υπαρκτό θα υπήρχαν και ξεκάθαρα στοιχεία χωρίς σκοτεινά σημεία και μυστικοπάθεια.

ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑ 4ο (ΤO επιχείρημα)
«ΟΙ ΕΞΟΡΥΞΕΙΣ ΠΡΟΣΦΕΡΟΥΝ ΘΕΣΕΙΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ» !!!!!  ή «ΠΩΣ ΘΑ ΖΗΣΟΥΜΕ ΧΩΡΙΣ ΕΞΟΡΥΞΕΙΣ;»
 
Η συνηθέστερη έκφραση του επιχειρήματος αυτού ,έμμεση αλλά χαρακτηριστική της τρομοκρατικής «πλύσης εγκεφάλου» στους απονήρευτους κατοίκους της περιοχής, είναι  η εξής: Mόλις μιλήσει κάποιος σε μία παρέα για καταστροφή και παρανομίες από τις εξορύξεις τις «Εταιρίας», αυθόρμητα κάποιος θα ρωτήσει με τρόμο «ΔΗΛΑΔΗ ΝΑ ΚΛΕΙΣΟΥΝ ΤΑ ΟΡΥΧΕΙΑ; (ΤΑ ΜΕΤΑΛΛΕΙΑ Ή ΟΤΙ ΠΑΡΟΜΟΙΟ) ».
Σε αυτό το επιχείρημα βρίσκεται και το «κλειδί» του παιχνιδιού . Με αυτό το επιχείρημα  η «Εταιρεία» «ενισχύει» την πεποίθηση των «ανθρώπων» της ότι κάνουν κάτι καλό για τον τόπο τους. Και αυτοί, πειθόμενοι , λόγω ανάλογης αντίληψης ή κάνοντας τα «στραβά μάτια» λόγω προσωπικού συμφέροντος και ανάλογης ηθικής, εξαπολύονται  να κάνουν την ανάλογη «πλύση εγκεφάλου» στους συντοπίτες τους.
Μια προσεκτική ματιά στα ιστορικά και οικονομικά στοιχεία των περιοχών της Ελλάδας που έχουν «κατακτηθεί» και δυναστεύονται από «Εταιρείες» εξόρυξης τα λέει όλα .
-        Τα ορυκτά στην Ελλάδα βρίσκονται στις ομορφότερες περιοχές της.
-        Όλες οι «κατεκτημένες» περιοχές έχουν σήμερα λιγότερο πληθυσμό  από την εποχή πριν έρθει η « Εταιρεία».
-        Όλες οι «κατεκτημένες» περιοχές που δέν έχουν  ακόμη αντιδράσει ,αποτελούν τις πιο φτωχές  περιοχές της Ελλάδας, τις πιο ερημωμένες,  με τον πιο από γερασμένο και αμόρφωτο πληθυσμό, με τα μεγαλύτερα κοινωνικά προβλήματα όπως τα ναρκωτικά , με τις μεγαλύτερες καταναλώσεις ψυχοφαρμάκων, με τα μεγαλύτερα προβλήματα υγείας κ.λ.π. Δεν θα αναφέρουμε αναλυτικά ποια περιοχή είναι πρώτη ή πέμπτη σε κάθε τομέα μιας και η Εθνική Στατιστική Υπηρεσία τα έχει όλα καταγεγραμμένα και ο καθένας μπορεί να βρεί ότι θέλει. Το ότι είναι οι εξαθλιωμένες περιοχές (σε σύγκριση με την υπόλοιπη Ελλάδα) είναι γεγονός.
-        Σε όλες τις περιοχές αυτές που πριν ζούσαν περισσότεροι άνθρωποι χωρίς εξορύξεις σήμερα οι λιγότεροι ζουν με μόνη δραστηριότητα στην περιοχή τις «εξορύξεις». Όχι γιατί δεν γίνονται κατά καιρούς προσπάθειες από ιδιώτες  για επενδύσεις  σε άλλους τομείς, αλλά επειδή «μυστηριωδώς» αυτές πάντα αποτυγχάνουν , γιατί η Δημόσια Διοίκηση  είναι πολύ αυστηρή  και δύσκαμπτη για αυτές ενώ ταυτόχρονα ανύπαρκτη για τις παρανομίες και τις καταστροφές της «Εταιρείας».
-        Μεσημεριανές ειδήσεις στη ΝΕΤ 30/10/2009 ( για όσους ξέρουν αριθμητική):
Οι εξορύξεις στην Ελλάδα αποτελούν το 10% του ΑΕΠ προσφέροντας 2000 θέσεις εργασίας! !!!!! Ο  Τουρισμός  αποτελεί  το 20% του ΑΕΠ και προσφέρει 1.000.000 θέσεις εργασίας!!!!!!!!!!!!!!!!!! Πόσο να ψάξουμε για να υποτιμήσουμε την ποιότητα των θέσεων εργασίας του τουρισμού σε σύγκριση με τις επικίνδυνες και «τοξικές» θέσεις εργασίας στις εξορύξεις για να μιλήσουμε για σύγκριση;;; Στη μια περίπτωση η γη καταστρέφεται για πάντα, τα οφέλη για την τοπική κοινωνία είναι λίγα  και βραχυπρόθεσμα και για την «Εταιρεία» τεράστια. Στην άλλη περίπτωση  μπορεί το περιβάλλον να αλλοιώνεται «ελεγχόμενα», αλλά η γη δε καταστρέφεται. Τα οφέλη για την τοπική κοινωνία είναι (συγκριτικά) τεράστια  και για όσο επιθυμούν οι κάτοικοι τον τουριστικό χαρακτήρα του τόπου τους.
-       Σε κάθε περίοδο της ανθρωπότητας ακόμη και στους πολέμους , υπήρχε ζήτηση ορυκτών όπως και ποιοτικών τουριστικών προορισμών. Αυξομειώσεις ζήτησης υπάρχουν σε κάθε προϊόν , υλικό ή υπηρεσία.
-       Ο τουρισμός αποτελεί εξασφάλιση  της απευθείας διάθεσης στον καταναλωτή τοπικών ποιοτικών αγροκτηνοτροφικών προϊόντων. Όλες οι περιοχές σχεδόν της Ελλάδας , που σήμερα δυναστεύονται από «Εταιρείες», διαθέτουν υψηλές δυνατότητες , κατάλληλα εδάφη και παράδοση στην παραγωγή τέτοιων προϊόντων . Στις περιοχές αυτές, τα οφέλη σε θέσεις εργασίας (και αυτοαπασχολούμενους) από την ανάπτυξη τουρισμού θα είναι πολλαπλάσια χωρίς ιδιαίτερη επιχειρηματική προσπάθεια.

 Χωρίς λόγια, είναι προφανές ότι οι εξορύξεις από «Εταιρείες» δεν είναι «μονόδρομος» αλλά «κατήφορος». Το τεχνητό δίλημμα «εξορύξεις ή ανεργία» είναι απλά μια απάτη από την «Εταιρεία» και τους αχυρανθρώπους  που έχει επιβάλλει η «Εταιρεία» στην τοπική κοινωνία Δημάρχους, Νομάρχες. Βουλευτές κ.λ.π.

(συνεχίζεται: ΚΕΦΑΛΑΙΟ 7: ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ Verheugen: Η Πανευρωπαϊκή Προπαγάνδα)

Δεν υπάρχουν σχόλια: