Παρασκευή 29 Οκτωβρίου 2010

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 5: ΒΑΣΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ ΚΑΙ ΕΡΓΑΛΕΙΑ ΤΗΣ «ΜΕΘΟΔΟΥ»

Η βασική γενική οδηγία που χρειάζεται να ακολουθήσει μια εταιρεία χωρίς ηθικούς ενδοιασμούς γα να αναπτύξει τα δίκτυα των «ανθρώπων» της προκειμένου να ελέγξει μια τοπική κοινωνία,  έχει καταγραφεί σε βιβλίο από το έτος 1532μ.χ. οπότε και εκδόθηκε πρώτη φορά το έργο « Ο Ηγεμών» του Νικολό Μακιαβέλι. Ένα έργο  που έγραψε για τον Λαυρέντιο των Μεδίκων προκειμένου να κερδίσει την εύνοια του. Στο έργο αυτό, βασισμένος στις εμπειρίες του (ο Μακιαβέλι), αναλύει το πώς μπορεί ένας Ηγεμόνας να αποκτά και να διατηρεί την εξουσία στις νέες κτίσεις του, ανάλογα με τον τρόπο που τις απέκτησε. 
Σε περίληψη , ένας τρόπος που προτείνεται (κάτω από τις κατάλληλες συνθήκες) είναι ο «Ηγεμόνας» να εντοπίσει  και να αναδείξει , με την κατάλληλη βοήθεια, σε οικονομικά και κοινωνικά επιφανείς πολίτες , της νέας κτίσης , τους κατάλληλους « Μέτριους» από τους ιθαγενείς κατοίκους της περιοχής .Οι άνθρωποι αυτοί , παιδιά της τοπικής κοινωνίας ,θα γίνουν εύκολα αποδεκτοί ως τοπικοί «άρχοντες» σε σύγκριση  με  όποιον και να έφερνε ο νέος Ηγεμόνας από άλλη χώρα.  Αυτοί οι «Μέτριοι»,  ξέροντας κατά βάθος ότι το κοινωνικό και οικονομικό τους επίπεδο το οφείλουν στον «Ηγεμόνα» και  όχι στην αξία τους , θα του είναι πάντα πιστοί. Μια προσεκτική ανάγνωση του έργου αυτού, σε αντιπαράθεση με όσα «περίεργα» συμβαίνουν σε περιοχές υπο «εξορυκτική κατοχή» θα αποκαλύψει την μερική εφαρμογή και άλλων μεθόδων που αναφέρονται σε αυτό ,αλλά αυτό δεν είναι το κυρίως θέμα του παρόντος συγγράμματος.
Η άλλη αρχαία γνωστή φράση , που βρίσκει εφαρμογή στην εσκεμμένη εξαθλίωση  τοπικών κοινωνιών είναι  το «διαίρει και βασίλευε». Η υπόθεση μπορεί να αφορά  «Εταιρείες» γίγαντες  που «προωθούν» ακόμη και εμφυλίους πολέμους . Δεν θα ασχοληθούμε όμως με αυτό μιας και στην Ελλάδα ζήσαμε εμφυλίους πριν από 65 χρόνια και έχουν γραφτεί ήδη πολλά σχετικά με τον λόγο , τους πραγματικούς υπαίτιους και τα κίνητρα. Θύμα ήταν όλος ο Ελληνικός λαός. Σε περιοχές με «ορυκτό» ενδιαφέρον  όμως, θα συναντήσουμε τοπικιστικές αντιπαραθέσεις  μεταξύ γειτονικών χωριών , που παρότι έχουν υποστεί κοινή οικονομικο-κοινωνική εξαθλίωση , επιδίδονται και εξαντλούνται στο να κατηγορεί το ένα το άλλο .Έτσι δεν ασχολούνται με τους πραγματικούς λόγους της κατάντιας τους.
Ο τρόπος για να προωθήσει μια «Εταιρεία» το «διαίρει και βασίλευε» είναι απλός εάν έχουν αναπτυχθεί τα «δίκτυα των ανθρώπων της Εταιρείας». Οι «θερμοκέφαλοι» προωθούνται σε παράγοντες των Ποδοσφαιρικών Σωματείων και  οι «τοπικιστές» στα Τοπικά Αξιώματα.
Στις μεθοδεύσεις της «Εταιρείας» για τον έλεγχο μιάς περιοχής συμβάλουν φυσικά και άλλες «δυνάμεις».  Πολλοί  άνθρωποι, όταν πρωτοακούμε  όλα αυτά περί «σεναρίων συνομωσίας» , αντιδρούμε τουλάχιστον με έκπληξη αν όχι αρνητικά στο να τα πιστέψουμε . Όλοι μας αντιδρούμε έτσι υποσυνείδητα , τουλάχιστον  πριν χρησιμοποιήσουμε  την αντίληψή μας  και την λογική μας .Στα επόμενα Κεφάλαια  θα γίνει κατανοητό ότι για αυτό έχουν επενδυθεί πολλά χρήματα από την πλευρά των «Εταιρειών» σε διεθνές επίπεδο.  .  Όλα τα πιο πάνω, που εδώ αναφέρονται απλά (ίσως κινδυνεύοντας  να εκφραστούν και απλοϊκά) αλλά που ο καθένας μας μπορεί να κατανοήσει, είναι γνώσεις «βρεφονηπιακού επιπέδου» για τις Επίσημες Επιστήμες της «Επικοινωνίας» , του «marketing» αλλά και της Κοινωνιολογίας και πολλών άλλων Επιστημών που κατέχουν Έδρα  σε όλα σχεδόν  τα κορυφαία Πανεπιστήμια της Δύσης και που υπηρετούν Μισθοφορικά τα τμήματα Δημοσίων Σχέσεων όσων «Εταιρειών»  έχουν να διαθέσουν τα ανάλογα χρήματα (κεφάλαια της επένδυσης).
Ακριβοπληρωμένες επίσημες διαφημιστικές καμπάνιες όπως αυτές από την Πρωτοβουλία Verhaugen (που θα αναλυθεί στο Κεφάλαιο 8) και άλλες δράσεις ,κρυφές ή φανερές, νόμιμες ή μη, συστηματικές , με προγράμματα και στόχους, υπηρετούν τους στόχους των  «Εταιρειών».
Αν σε αυτά προσθέσουμε, το ότι σε κάθε κοινωνία: ένα ικανό ποσοστό του πληθυσμού ακολουθεί πάντα το αγελαίο ένστικτο να «πηγαίνει» με τον «δυνατότερο», ένα άλλο ικανό πάλι ποσοστό του πληθυσμού  δεν μπορεί εκ των πραγμάτων να κατανοήσει το αποτέλεσμα  που έχουν οι σημερινές επιλογές  του στο μέλλον των παιδιών  του και ένα άλλο ποσοστό  σκέφτεται περισσότερο και καταλαβαίνει πολλά, αλλά δεν τους ενδιαφέρει τίποτα από όλα αυτά παρά μόνο  η δικιά τους ευημερία (χωρίς ηθικούς ενδοιασμούς) , καταλήγουμε στο επιθυμητό αποτέλεσμα .
Μόνος «επικοινωνιακός» εχθρός του αγώνα αυτού για κυριαρχία των «Εταιρειών» , είναι η αποκάλυψη της δράσης τους.
Τα αποτελέσματα της ασύδοτης δράσης των «Εταιρειών» όπως έχουν αναφερθεί αναλυτικά στα παγκόσμια παραδείγματα των ντοκιμαντέρ, αλλά και των αντίστοιχων περιοχών στην Ελλάδα που  ο καθένας μπορεί να επισκεφτεί είναι τουλάχιστον προκλητικά . Στις περιοχές όμως όπου συντελείται το έγκλημα ,την καταστροφή την βλέπουν συχνά ή και καθημερινά οι κάτοικοι, γι’ αυτό απαιτείται η προαναφερόμενη «πλύση εγκεφάλου» προκειμένου  να «αδρανοποιηθούν» πνευματικά και ψυχικά και να μην αντιδρούν. Παρόλα αυτά , κατά καιρούς κάποιοι κάτι βλέπουν και τους ενοχλεί. Τόσο στην πρόληψη αλλά και στην αντιμετώπιση αντιδράσεων  ,η «Εταιρεία» προστατεύεται σε πρώτο βαθμό από τα «δίκτυα των ανθρώπων της». Οι «άνθρωποι της Εταιρείας» εφοδιασμένοι με τυποποιημένα σχεδόν «επιχειρήματα» μέσα από την «πλύση εγκεφάλου» που οι ίδιοι έχουν υποστεί ,ζώντας μέσα στην τοπική κοινωνία καθημερινά ,προβάλουν ξανά και ξανά στα καφενεία , στις ταβέρνες, στις πλατείες και γενικά στις κοινωνικές συζητήσεις  τα ίδια επιχειρήματα συνεχώς. Από την αρχή της παρουσίας της «Εταιρίας» στον τόπο ,στις συζητήσεις  που αναπόφευκτα γίνονται σε μια φτωχή κοινωνία όταν παρουσιαστεί μια «Εταιρεία Σωτήρας» και μέσα στην αρχική χαρά της παρουσίας νέων θέσεων εργασίας αρχίζει η «πλύση εγκεφάλου» στους ανυποψίαστους  κατοίκους. Τα επιχειρήματα αυτά ,επιφανειακά και γεμάτα ελλείψεις και ανακρίβειες ,έχουν καταγραφεί μιας και είναι ίδια σε όλες της σχετικές κοινωνίες και θα αναλυθούν όπως και θα « αποκρουστούν»  στη συνέχεια .
Ακολουθεί μια αναφορά όσων «σεσημασμένων επιχειρημάτων» έχουν εντοπιστεί:
  1. «Και πώς θα ζήσουμε χωρίς μέταλλα;;;» 
  2. Πιο συγκεκριμένα σχετικά με τις ανάγκες μας «Και πως θα είχες κατσαρόλα να μαγειρέψεις;» «Και πώς θα είχες αυτοκίνητο;» 
  3. «Πώς θα ζούσε ο τόπος χωρίς εξορύξεις;» ή « Θα είχαμε πεθάνει αν δεν είχαμε και αυτούς» 
  4. Σε τόπους με παράδοση στις εξορύξεις, έχουμε και επιχειρήματα που απευθύνονται στο φιλότιμο «Ναι,  αλλά ζήσανε τόσες γενιές με τις εξορύξεις» ή «Τι θα κάναμε χωρίς αυτούς;» 
  5. «Και τι θα κάνει η Ελλάδα χωρίς μέταλλα;» 
  6. « Είναι θέμα Εθνικού Συμφέροντος!»
«Απόκρουση» αυτών των «επιχειρημάτων» ,εώς πλήρους αποκάλυψης της «σαθρότητας» και εξαπάτησης που εμπεριέχουν, θα γίνει αναλυτικά στα ΚΕΦΑΛΑΙΑ 6 και 7.

(συνεχίζεται: ΚΕΦΑΛΑΙΟ 6: ΤΑ «ΣΕΣΗΜΑΣΜΕΝΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΑ», Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΗΣ ΑΠΑΤΗΣ)

Δεν υπάρχουν σχόλια: