Πουκέτ, Ταϊλάνδη, από την εξόρυξη κασσιτέρου στον Τουρισμό

14 Νοεμβρίου 2009 Mari Nicholson

Το Πουκέτ ήταν κάποτε απλά ένα μικρό βρώμικο νησί  στο οποίο γίνονταν εξορύξεις κασσιτέρου κατοικούμενο από μισθωμένους εργάτες που ήλθαν από τη χερσόνησο της Μαλαισίας. Η κληρονομιά τους βρίσκεται στα σπίτια της πόλης του Πουκέτ.

Το Πουκέτ, έχει δει πολλές αλλαγές στην ιστορία του και η τουριστική ανάπτυξη είναι μόνο η τελευταία εξέλιξη σε μια ιστορία που πάει πίσω εκατοντάδες χρόνια.

Ο σημερινός επισκέπτης στο Πουκέτ, θα δεί πολλά εστιατόρια, και μερικά παλιά σπίτια, που ονομάζονται Junkceylon ή Jonkcelaon. Αυτό ήταν το όνομα που δόθηκε στο νησί από τον 16ο και 17ο αιώνα από  πειρατές  που στοίχειωναν τα νερά του, κρύπτόμενοι στις σπηλιές και τους όρμους κατά μήκος της ακτής. Το σημερινό του όνομα, Πουκέτ, προέρχεται από την Μαλαισιανή λέξη Bukit που σημαίνει λόφος (πιστεύεται ότι προέρχεται από το λοφώδες ανάγλυφο του νησιού).

Πουκέτ και Μεταλλεία κασσιτέρου

Παρά τους πειρατές, οι έμποροι συγκεντρώθηκαν στις ακτές του, γι 'αυτό που το νησί είχε σε αφθονία, κασσίτερο, ένα από τα πλέον πολύτιμα αγαθά του αρχαίου κόσμου. Ο κασσίτερος είναι αρκετά εύκολο να εξορυχθεί, ειδικά όταν οι φλέβες του κασσίτερου βρίσκονται κοντά στην επιφάνεια, όπως γινόταν στο Πουκέτ. Υπήρχαν ακόμη και άλλα βασικά προϊόντα που προσέλκυσαν τους εμπόρους στο νησί, σπάνια κοράλλια από τις γύρω θάλασσες και βρώσιμες φωλιές πτηνών (μια λιχουδιά για τους Κινεζους καλοφαγάδες που εξακολουθεί να συλλέγεται στο νησί).

Για να εξορύξουν τον κασσίτερο, χιλιάδες μισθωμένοι εργάτες από την Κίνα και τη Μαλαισία μεταφέρθηκαν, μετανάστες που αφησαν μια ανεξίτηλη σφραγίδα στο νησί, που φαίνεται σήμερα στην αρχιτεκτονική και το φαγητό. Οι επιχειρηματίες έχτισαν αρχοντικά για τον εαυτό τους μακριά από το σημαδεμένο και  γεμάτο κρατήρες τοπίο, το οποίο αφέθηκε γεμάτο με τα υπολείμματα της εξόρυξης κασσιτέρου. Στη συνέχεια, τα πρώτα χρόνια του 19ου αιώνα, δέντρα καουτσούκ εισάχθηκαν από τη Μαλαισία και σύντομα το Phuket ήταν η πλουσιότερη επαρχία της Ταϊλάνδης.

Ο Τουρισμός φτάνει στο Πουκέ τη δεκαετία του 1970

Ο τουρισμός έφτασε στο Πουκέτ τη δεκαετία του 1970 με την έλευση των φτηνών ταξιδιών και των μακρινών πτήσεων, ενώ οι τουρίστες με τα σακίδια  είχαν ήδη βρει το δρόμο τους για εκεί στα τέλη της δεκαετίας του 1960. Δρόμοι ανοίχτηκαν μέσα από τα βουνά προς τις θαυμάσιες παραλίες, ξενοδοχεία χτίστηκαν, καθώς και ένα νέο αεροδρόμιο κατασκευάστηκε. Λίγοι θα το φαντάζονταν σε αυτές τις πρώτες ημέρες του τουρισμού ότι το Πουκέτ, με τη σημάδεμένη και γεμάτη κρατήρες ασχήμια του, θα γινόταν, μετά την παρέλευση μερικών δεκαετιών, το Νο1  τουριστικό σημείο της Ασίας.

Γεμάτο κρατήρες τοπίο έμεινε από την εξόρυξη κασσιτέρου στο Πουκέτ

Παρά το σημαδεμένο τοπίο, έξυπνοι δημιουργικοί αρχιτέκτονες σχεδίασαν ξενοδοχεία που έκαναν χρήση των τεράστιων κρατήρων που το είχαν συλήσει. Ένα από τα καλύτερα παραδείγματα για το τι θα μπορούσε να γίνει με μια περιοχή που είχε τόσο καταστραφεί, είναι αυτό του συγκροτήματος Laguna στην παραλία Bang Tao. Το πρώτο ξενοδοχείο εκεί στη δεκαετία του 1970 ήταν το Dusit Laguna και ένας από τους κρατήρες στο χώρο μετατράπηκε σε λίμνοθάλασσα με απαλές αμμώδεις όχθες, που μετασχηματίστηκε γρήγορα σε παράδεισος για αρχαρίους του wind-surfing. Αργότερα, καθώς περισσότερα ξενοδοχεία ανεγέρθηκαν στην περιοχή (Sheraton, Banyon Tree, Allamanda και Laguna Beach) άλλοι κρατήρες μετατράπηκαν σε κανάλια που συνδέουν τα ξενοδοχεία, και σήμερα είναι το πιο ελκυστικό θέρετρο του νησιού, με βάρκες που κινούνται μεταξύ των πέντε ξενοδοχείων που μοιράζονται τις πλωτές οδούς και λιμνοθάλασσες που δημιουργούνται από τα αποσαθρώματα της εξόρυξης του κασσίτερου.

Παλιά Σπίτια στο Πουκέτ  κινεζική κληρονομιά από τους ιδιοκτήτες των ορυχείων

Πολλά από τα παλιά κινέζικα σπίτια σώζονται στην πόλη του Πουκέτ, που χτίστηκε με το Σινο-πορτογαλικό στυλ που μπορεί επίσης να δει κάποιος στη  Malacca από όπου ήρθαν πολλοί από τους κινέζους εργάτες. Εκείνοι που πρόκοψαν έχτισαν για τους εαυτούς τους τα σπίτια της πόλης κατά μήκος των νέων δρόμων, αλλά οι πραγματικά πλούσιοι έχτισαν τα αρχοντικά τους, που μπορεί κανείς ακόμα να δει, έξω από την πόλη.

Εκβάθυνση για κασσίτερο στις θάλασσες γύρω από Πουκέτ

Στη δεκαετία του 1980 υπήρχε ανησυχία μεταξύ των ξενοδόχων και των ντόπιων όταν η εξόρυξη κασσίτερου ξεκίνησε και πάλι - αυτή τη φορά στη θάλασσα. Η εκβάθυνση για κασσίτερο προχωρούσε  ημέρα και νύχτα ακριβώς απέναντι από το συγκρότημα Laguna και ειπώθηκε τότε ότι η εκβάθυνση αυτή έχει αρνητικές επιπτώσεις στην παραλία.

Αυτό συνεχίστηκε για μερικά χρόνια, αλλά, είτε εξόρυξαν όλο τον διαθέσιμο κασσίτερο, είτε ο λαός του Πουκέτ απέκτησε δύναμη για να τους κρατήσει μακριά, πάντως από τότε, δεν έχει γίνει εξόρυξη σε αυτό το υπέροχο νησί.

Οι παλιοί στο Πουκέτ θυμούνται ακόμα τις ημέρες εξόρυξης του κασσίτερου, οι πρώτοι τουρίστες θυμούνται το κτύπημα του καουτσούκ και λίγο την εξόρυξη του κασσίτερου, και επίσης στην εποχή του συγγραφέα, ο βυθοκόρος κασσιτέρου  στον κόλπο ήταν μια καθημερινή υπενθύμιση της δύναμης των μεγάλων επιχειρήσεων .

Θα μπορούσε αυτό να συμβεί ξανά; Μάλλον όχι. Ο κόσμος είναι περισσότερο ενήμερος για τους κινδύνους που αντιμετωπίζει ο πλανήτης και η μέριμνα για το περιβάλλον είναι σχετικά υψηλή σε κάθε κυβερνητική ατζέντα. Και το Πουκέτ είναι πλέον καθιερωμένο ως το Νο1 νησί-θέρετρο της Ταϊλάνδης.

Το άρθρο προέρχεται από το:
http://www.suite101.com/content/phuket-thailand-from-tin-mining-to-tourism-a169248