Από 1η Γενάρη, τι;

Η πρώτη Ιανουαρίου έρχεται. Έχει σίγουρα ενδιαφέρον το ποιοι έκαναν τι τα τελευταία χρόνια και έχει «ανοίξει» το θέμα στην τοπική κοινωνία (και στις πρόσφατες εκλογές ) αλλά αυτό που «καίει» είναι άλλο. Σε όλους τους Δήμους της Ελλάδας οι νεοεκλεγμένοι τρέχουν από ενημέρωση σε ενημέρωση για να καταλάβουν τι θα πρέπει να κάνουν από τις 1 Ιανουαρίου 2011. Ο Δήμος Δωρίδας,οι ανατολικοί γειτονικοί Δήμοι, βρίσκονται σε εγρήγορση. Σε κάποιους Δήμους, ήδη «διαβασμένους», συζητούν αυτοί που παραδίδουν με αυτούς που αναλαμβάνουν πώς θα απορροφήσουν τα περισσότερα χρήματα από το ΕΣΠΑ και από τα τελευταία προγράμματα που θα δώσουν έτοιμα χρήματα για υποδομές, γιατί μετά το 2013 ο κάθε Δήμος θα ζεί με ότι παράγει. Όταν δεν μπορεί να παράγει κάπως αλλιώς τα έξοδά του, θα καταντάει να κάνει ότι νάναι, τις βρωμοδουλειές δηλαδή που οι άλλοι δεν θα θέλουν στην γειτονιά τους.

Τέτοια κατάντια, «συμπτωματικά», εξυπηρετεί και πάλι τους ίδιους που εδώ και πολλά χρόνια προσπαθούν να μας πείσουν οτι το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι εξορύξεις βωξίτη και μόνο αυτό.

Η αδράνεια και ανυπαρξία των εκλεγμένων στον Δήμο Δελφών, ήδη εξυπηρετεί τα συμφέροντα αυτών που κατηγορούνται ότι υπηρετούν. Δικαιολογίες για προβλήματα στην κορυφή δεν δίνουν δικαιολογίες.  Όλο και περισσότεροι πρώην «φίλοι», κατηγορούν τον συνδυασμό του Κου Φουσέκη για πολλές απαράδεκτες ενέργειες που του εξασφάλισαν το 24+ % .Πολλές απο αυτές δίνουν εξήγηση και στο πρόσφατο μυστήριο του 10% λευκά και εσκεμμένα άκυρα οπότε τις παρακολουθούμε μαζί με την τοπική κοινωνία. Κάποιοι έκαναν «ότι μπορούσαν» για την εκλογή του συγκεκριμένου Συνδυασμού και αυτό το χρεώνετε σε ένα μέρος του όλος ο Συνδυασμός. Όποιος ανακάλυψε ξαφνικά κάτι που τον θίγει, μπορεί να παραιτηθεί . Όποιος κρατάει την θέση του, να αρχίσει να τρέχει για τον τόπο του. Ο αγώνας είναι αγώνας ταχύτητας και οι ίδιοι θέλησαν «με πάθος» να μας εκπροσωπήσουν. Η «συγχώρεση» τελείωσε και η «σωτηρία» δεν φτάνει για όλους. Δεν είναι όλοι οι εκλεγμένοι ίδιοι, ούτε αποκλείεται κάποιος να βελτιώνει τις απόψεις τους μεγαλώνοντας και αποκτώντας περισσότερες γνώσεις και εμπειρία. Όλοι οι υγιείς πνευματικά άνθρωποι θα έπρεπε να εύχονταν για τον εαυτό τους να «γηράσκουν συνεχώς διδασκόμενοι.».

Το θέμα , τι μπορούμε να παράγουμε για να ζήσουμε, θέλοντας και μη, θα απασχολήσει σύντομα και έντονα όλους μας . Για την ώρα, σας δίνουμε προς ανάγνωση ένα άρθρο από το πρόσφατο παρελθόν, που μας στάλθηκε με σχετικά επιχειρήματα ελπίζοντας να κλείσει και ένας διάλογος στα σχόλια της ανάρτησης «Τέλος» που πιστεύουμε ότι δημιουργεί εντάσεις χωρίς λόγο.