Η υπόθεση Λαρνάκι ξεδιπλώνεται αναπάντεχα αποκαλυπτικά και προσφέρει απαντήσεις και αποδείξεις σε όποιον είχε και την παραμικρή απορία ή ενδοιασμό για το τι πραγματικά συμβαίνει. Η κατάθεση της Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων της S&B (από http://politesstoproskinio.wordpress.com/ στις 25-
7-2011) για το σύνολο των εγκαταστάσεων στο Λαρνάκι σήκωσε το πέπλο του μυστηρίου.
Ταυτόχρονα, αλήθειες πανελλαδικής εμβέλειας από τον συμπάσχοντα Βορρά της Ελλάδας έρχονται να φωτίσουν ακόμα περισσότερο την υπόθεσή μας και από εκεί θα ξεκινήσουμε για μια, εν μέσω διακοπών, ματιά στις αποκαλύψεις .
Πρίν λίγο καιρό, σχεδόν μας έγραψε και το περιοδικό Ε της Ελευθεροτυπίας στις 19-6-2011. Δεν μας ονόμασε Φωκίδα αλλά Χαλκιδική.
Από την πρώτη παράγραφο στην πρώτη σελίδα έγραψε για τρυπημένα βουνά, κόκκινες θάλασσες, χωριά γεμάτα χήρες. Για ανθρώπους στα καφενεία που με τα πνευμόνια γεμάτα σκόνες θέλουν να γελάσουν και παράγουν βρυχηθμούς. Στο μέσον της δεξιάς στήλης, μας είπε για αυτό που μπορεί να συμβεί «αύριο» κάτω από την Άμφισσα από τις εκρήξεις των φουρνέλων για την εξόρυξη του βωξίτη. Μας είπε για το τι συμβαίνει σήμερα στις Καρούτες και στα Καστέλλια. Την πόλη που υποφέρει από ρωγμές στα σπίτια και δονήσεις την είπε Στρατονίκη και το ζητούμενο μέταλλο το είπε χρυσό. Στο τέλος της ίδιας σελίδας, έγραψε ότι η εταιρία περιορίζει την σκόνη, συγνώμη, τις εκρήξεις ήθελα να πώ, μόνο όταν κάποιος δημοσιογράφος
πρόκειται να επισκεφθεί το χωριό. Γράφει επίσης οτι οι κάτοικοι κουράστηκαν να αντιδρούν, τους κυνήγησε και η εταιρία, κάποιοι δουλεύουν στην εταιρία, οπότε με τα χρόνια έμαθαν να ζούν με το πρόβλημα.
Σε μία άλλη σελίδα μιλά για νεκρούς από εργατικό ατύχημα για τους οποίους δεν μιλάει κανείς. Γράφει για το παλιό και διαχρονικό πρόβλημα της Φωκίδας,
«οι εργαζόμενοι ζουν με τον εκβιασμό. Τους λένε ότι αν δεν επεκταθεί το έργο, θα κλείσει η επιχείρηση».
Σε επόμενη σελίδα έχει την παράγραφο «Όταν ο «εθνικός πλούτος» παράγει φτώχεια». Μας λέει τον πόνο μας, την φτώχεια που παράγει η μεταλλευτική δραστηριότητα στον τόπο μας, για τον αποκλεισμό της ανάπτυξης, για την καταστροφή της μελλοντικής ικανότητας της τοπικής κοινωνίας να παράγει εισόδημα. Τα μέταλλα χρειάζονται και υπάρχει μέση λύση αλλά το ζητούμενο είναι αν η ιστορία θα έχει happy end ή αν κάποιοι θα ζήσουν καλά και οι περισσότεροι χειρότερα, όπως συμβαίνει μέχρι σήμερα
Στην σελίδα αυτή μας λέει επίσης μία μεγάλη αλήθεια. Ο μεταλλευτικός Κώδικας δεν προβλέπει δικαιώματα από τα μεταλλεία υπέρ του Δημοσίου αλλά μόνο υπέρ των εταιριών (http://antigoldgreece.wordpress.com/2011/06/10/ypeka-driv/) . Με έγγραφο του υφυπουργού κ. Μανιάτη έχουμε επιτέλους επίσημη απάντηση σε μία ερώτηση η οποία ανέδειξε σε ψεύτες (από πρόθεση ή από ασχετοσύνη) πολλούς.
Όλοι οι «ψεοτοοικολόγοι» που το υποστήριζαν αυτό τόσα χρόνια δικαιώθηκαν αλλά σίγουρα δεν θα τους ζητήσει κανείς συγνώμη που τους αποκαλούσαν συκοφάντες. Όλοι οι «υποστηρικτές» των εταιριών εξόρυξης, που έλεγαν παραμύθια στον κόσμο, αποδείχτηκαν ψευταράδες με περικεφαλαία. Και τι έγινε θα πεί κάποιος; Ένα λιγότερο πεδίο παραπλάνησης της κοινής γνώμης θα πούμε εμείς. Και είναι πεπερασμένα τα ψέματα στα οποία στηρίζουν τα παραμύθια τους προκειμένου να έχουν κάποια κοινωνική στήριξη όταν αυτό που συμβαίνει είναι «κάποιοι να ζούν καλά και οι περισσότεροι χειρότερα» όπως εδώ στους Δελφούς και εκεί στον Βορρά.
Τα ιδιωτικά μεταλλεία δεν αποδίδουν τίποτα στο Ελληνικό Δημόσιο. Μόνο τα Δημόσια μεταλλεία και αυτά κάτι ψιλά και ασήμαντα. Ο Εθνικός Πλούτος δεν είναι «Εθνικός» αλλά πλούτος των εταιριών. Αν σκεφτούμε δε μια εταιρία που κάθε χρόνο παρουσιάζεται χωρίς κέρδη, το Δημόσιο τελικά δεν παίρνει τίποτα και ο τόπος παίρνει μόνο τους μισθούς των υπαλλήλων.
Όταν συνεδρίασε η Επιτροπή Αναστολών για την κορυφή Βλαχοθανάση παραβρέθηκε εκπρόσωπος του Υπουργείου Οικονομικών του πράσινου Πρωθυπουργού και μίλησε στην Επιτροπή για Εθνικό Συμφέρον. Ποιο Εθνικό Συμφέρον; Δεν ήξεραν, τώρα έμαθαν; Για πόσα λεφτά καταστρέψαμε τελικά τον Βλαχοθανάση; Π.χ. για δέκα θέσεις εργασίας για τρία χρόνια 1.000.000 €. Για οικόπεδα να τον είχαν πουλήσει θα έπαιρναν πολύ πολύ περισσότερα, η καταστροφή θα ήταν απειροελάχιστη και θα ζωντάνευε και ο τόπος για πολλές δεκαετίες μετά. Το Εθνικό Συμφέρον για το οποίο θα μπορούσαν να επιτρέψουν την καταστροφή θα μπορούσε να ήταν το συμφέρον των κατοίκων της περιοχής σε μεγάλο βάθος χρόνου. Τώρα όταν τελειώσουν, ας πάνε οι «αποπλανημένοι» να δουν τα έργα τους. Θα προστατέψει κανείς την έννοια του «Εθνικού Συμφέροντος»; Η Ιστορία τους καταγράφει και το ξέρουν. Θα βάλουν φυλακή τον υπαίτιο ψεύτη αυτής της αναίτιας καταστροφής; Άλλο θέμα όμως αυτό. Στο θέμα μας και προς το Λαρνάκι.
Ποιου πράσινου Πρωθυπουργού όμωςείναι αυτά τα έργα;
Ο Πρωθυπουργός, από το έργο των Υπουργών του φαίνεται και κυρίως από των Υπουργών που εμπιστεύεται και δεν αποχωρίζεται με τίποτα. Και αυτοί θα αποφανθούν αύριο και για το Λαρνάκι των Δελφών. Π.χ. κ. Παπακωνσταντίνου. Μετά το πετυχημένο έργο του περι μνημονίου μπήκε στο Υπ. Περιβάλλοντος και το πρώτο πράγμα που έκανε ήταν να υπογράψει την ΜΠΕ για το χρυσό της Χαλκιδικής. Δεν πάει να λέει η Ευρωπαική Επιτροπή, δεν πάει να λέει το Τεχνικό Επιμελητήριο της περιοχής που είναι και ο επίσημος σύμβουλος του Ελληνικού Κράτους σε τέτοια θέματα, δεν πάει να λέει ο πληθυσμός που κατοικεί στην περιοχή, ο κ. Παπακωνσταντίνου υπέγραψε. Όχι γιατί τα έχουν βρεί κάτω από το τραπέζι αλλά γιατί ξέρει τα πάντα απ’ όλους καλύτερα. Ποιο Τεχνικό Επιμελητήριο, τι ξέρουν αυτοί; Το Τεχνικό Επιμελητήριο της Στερεάς Ελλάδας που λέει ότι όλα είναι καλά με τις εξορύξεις βωξίτη στην Φωκίδα μάλιστα. Έχει κύρος. Ξέρει τι λέει. Η δικαιολογία; Ο χρυσός της Χαλκιδικής θα έσωζε την χώρα, …….. αν η χώρα είχε δικαιώματα σε αυτόν. Αυτή και αν είναι μια ιστορία που θα ήταν για γέλια, αν δεν αφορούσε φτώχεια και θανάτους ανθρώπων και καταστροφή της Ελληνικής γης. ( http://antigoldgreece.wordpress.com/2011/07/22/asxetosyni/ )
Ούτε λίγο ούτε πολύ, το Υπουργείο Οικονομικών, στα σοβαρότατα σχέδιά του με τα οποία θα σώσει την Ελλάδα είχε καταγράψει και ως περιουσιακό στοιχείο του Ελληνικού Δημοσίου προς εκποίηση, τα δικαιώματά του στον χρυσό της Χαλκιδικής, τα οποία έχει ήδη εκχωρήσει στις εταιρίες και από τα οποία δεν έχει τίποτα να λαμβάνει στο μέλλον. Όταν κατάλαβαν την γκάφα τους (http://antigoldgreece.wordpress.com/2011/07/26/royalties/ ) απέδωσαν το λάθος στον Γενικό Διευθυντή του ΙΓΜΕ Κώστα Παπαβασιλείου, απέσυραν αυτό το σχέδιο σωτηρίας της χώρας και θα βρούν άλλο τρόπο να μας σώσουν. Ταυτόχρονα όμως μία ακόμα καλοκαιρινή αλήθεια αποκαλύφθηκε. Οι άνθρωποι είναι ικανοί να ψηφίσουν ακόμη και ότι η καλύτερη χρήση του λιμανιού των Δελφών είναι το εργοστάσιο βωξίτη για 40 θέσεις εργασίας που θα μπορούσε κάλλιστα να βρίσκεται αλλού. Δεν ξέρουν τι τους γίνετε; Τους έχουν κάνει τέτοια πλύση εγκεφάλου που πιστεύουν ότι έχουν δίκιο; χρηματίζονται; τους βάλανε σε αυτές τις θέσεις για να κάνουν αυτά τα ξεπουλήματα; Οι απαντήσεις σε όλα αυτά είναι περιττές. Όλοι όσοι έχουν απαρνηθεί την λογική και δεν τους νοιάζει να μπορούν να απαντούν στα επιχειρήματα των διαφωνούντων, όσοι δεν μπορούν να αντιληφθούν ότι ακόμα και η αριθμητική του Δημοτικού βγάζει λαθεμένα τα δικά τους επιχειρήματα, είναι απλά ακατάλληλοι και επικίνδυνοι να αποφασίζουν για μέλλον των Δελφών (και της Ελλάδας φυσικά).
Και να αποφασίσουν αρχικά να εξακολουθήσουν να θάβουν τους Δελφούς στην κόκκινη σκόνη δεν θα είναι ούτε αναπάντεχο αλλά ούτε τραγικό. Οι εποχές έχουν γυρίσει . 2.000 εξαθλιωμένοι συντοπίτες μας, περιμένουν για μια θέση στον ήλιο από τους γνωστούς άγνωστους άρχοντες. Κανείς αρμόδιος δεν κάνει κάτι για αναπτυχθεί ο τόπος και να έχουν όλοι ελπίδα να βρούν δουλειά. Το Δημόσιο όμως το πεθάνανε και όλα τα ρουσφέτια πρέπει να γίνουν με ιδιωτικά λεφτά. Δεν τους βγαίνει ο λογαριασμός. Η πείνα που έρχεται δεν θα επιτρέπει σε κανέναν να την βγάζει με ένα «κοκαλάκι» από το αφεντικό (εν αναμονή της αποκατάστασης) και με το χαρτζιλίκι από την σύνταξη του παππού ή του μπαμπά. Δυστυχώς πάνε και αυτές, τις ρημάξανε οι ίδιοι οι αξιοπρεπείς κολλητοί της εκάστοτε εξουσίας. Όλοι θα αναγκαστούν να δούν το συμφέρον τους μέσα από το κοινό συμφέρον και όχι «να βολευτώ εγώ και ας πνιγούνε οι άλλοι». Πόσοι από τους 2.000 θα εξακολουθήσουν να πιστεύουν του χρόνου ότι αυτοί θα είναι οι 10 ή 20 «εκλεκτοί» και οι άλλοι 1980 τα κορόιδα; Σε όλους το ίδιο παραμύθι λένε. Κάποιοι εργολάβοι και ιδιοκτήτες φορτηγών που τόσο κόπιασαν να πάρει η καημένη η εταιρία την άδεια καταστροφής του Βλαχοθανάση δεν «τρώνε με χρυσά κουτάλια», το κοίτασμα δεν ήταν τόσο μεγάλο, είχε γίνει λάθος (;). Θα πρέπει να επιδοθούν εκ νέου σε αντικοινωνικές δράσεις εν μέσω πανικού για να πάνε φαγητό στο σπίτι. Πόσο θα αντέξουν και αυτοί την κοροϊδία; Έχουν αξιοπρέπεια. Η δημοσιότητα της αλήθειας έχει πάρει φωτιά και τώρα πια όλοι μαθαίνουν. Τους τελείωσαν και οι παλιές «καλές» σκοτεινές εποχές της σιωπής του φόβου. «Έσκασαν» και κάτι δυνατές αναλύσεις και προτάσεις για λύσεις όπου όλοι μπορούν να υπάρχουν και δεν φυτρώνει πια ο σπόρος της κοινωνικής διχόνοιας που έσπερναν τόσα χρόνια. Οι «κακοί» είναι αυτοί που φοβούνται τώρα. Η Ιστορία τους καταγράφει. Αυτοί είναι περαστικοί από τις θέσεις τους και όπως προκύπτει και από βασικούς κανόνες της ανθρώπινης ιστορίας, η κάθαρση έχει αρχίσει.
Πρόβλημα θα έχουν στο εξής, και μάλιστα πολύ μεγάλο, μόνο όσοι από τους τοπικούς «συνεργάτες» (των εχόντων κακές προθέσεις) μείνουν τελευταίοι επιβάτες του καραβιού τους που βουλιάζει. Οι υπόλοιποι ας κρατήσουμε το εξής: Όσο πιο ξεκάθαρο είναι το από πού να μην περιμένουμε στήριξη (αναφορά σε κάποιες πράσινες ψευδαισθήσεις περι Μπιρμπίλη και Καραβασίλη και τοπικών παραμυθάδων) τόσο πιο ξεκάθαρο είναι ότι την γνώμη μας επιβάλεται να την λέμε. Και αυτό μόνο αρκεί σαν συνεισφορά του καθένα μας στο μέλλον του τόπου μας. (συνεχίζεται)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου